نگاهی به تاریخچه عملهای زیبایی، از مصر باستان تاکنون
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۳۵۱۹۳
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مصریهای باستان علاوه بر عمل بینی، از اندامهای مصنوعی هم استفاده میکردند. در سال ۲۰۰۰، یک مومیایی کشف شد که انگشت پایش مصنوعی بودـ
این روزها جراحی پلاستیک فارغ از نتیجه، مترادف است با جستوجوی زیبایی و جوانی، هرچند تا قرنها فقط بنا بر ضرورت پزشکی انجام میشد و شواهد حاکی از آن است که سابقه جراحی ترمیمی به دوران باستان میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قدیمیترین موارد شناختهشده در یک متن پزشکی مصر باستان موسوم به «پاپیروس ادوین اسمیت» آمده و نامش برگرفته از مصرشناس آمریکایی است که آن را در سال ۱۸۶۲ خرید. این متن حاوی موارد بررسی جراحتها و تشخیصهای پزشکی است و نشان میدهد مصریها چگونه زخمها و شکستگیها را درمان میکردند. در این پاپیروس توضیح داده شده است برای جراحتهای بینی، ابتدا بینی را در وضعیت موردنظر قرار میدادند و بعد با استفاده از تخته شکستهبندی، پارچه زخمبندی، پنبه و فتیله، آن را در محل ثابت میکردند.
مصریهای باستان از اندامهای مصنوعی هم استفاده میکردند. در سال ۲۰۰۰، یک مومیایی کشف شد که یک انگشت پایش مصنوعی بود و شاید برای کمک به راه رفتن این زن تعبیه شده بود.
جاستین یوسف، جراح در بیمارستان رویال پرینس آلفرد در سیدنی، در پژوهشی به تاریخچه این نوع عملهای جراحی پرداخته است و به هند اشاره میکند. در قرن ششم قبل از میلاد، پزشکان هندی عملهایی میکردند که به جراحیهای زیبایی بینی امروز بیشباهت نبود. سوشروتا، پزشک هندی که گاهی پدر جراحی پلاستیک نامیده میشود، در کتاب «سوشروتا سامهیتا» شیوهای پیشرفته برای پیوند پوست را شرح میدهد.
در هند نیز عمل ترمیم بینی انجام میشد، اما به گفته یوسف، انگیزه بیمار، به تعبیری، برای زیبایی بود. جاستین یوسف در مصاحبه با سیانان به مجازات در هند باستان اشاره میکند که برای تنبیه زنا یا هرگونه عمل خلاف قانون، بینی مجرم را میبریدند. این مجازات شرم در اجتماع را به دنبال داشت و مردم از نبودِ بینی بلافاصله متوجه میشدند که فرد عمل خلافی انجام داده است. سوشروتا با استفاده از پوست سایر قسمتهای بدن، احتمالا گونه یا پیشانی، برای بیمار بینی جدید درست میکرد.
اما اینگونه عملها به مصر و هند باستان محدود نبود. اولین مورد شناختهشده ترمیم شکاف مادرزاد کام و لب را پزشکان چینی در قرن چهارم قبل از میلاد انجام دادند. در روم باستان نیز الوس کورنلیوس سلسوس، دانشنامهنویس، روشی را شرح داده بود که پوست اضافه دور چشم بیمار برداشته میشد، عملی که امروزه بلفاروپلاستی یا جوانسازی پلک نامیده میشود.
پیشرفت در این حوزه در قرنهای بعد کند بود تا اینکه طرح نظریه میکروبی بیماریها و ساخت داروی بیهوشی در قرن ۱۹ میلادی، این حوزه را نیز مانند سایر حوزههای پزشکی متحول کرد. اما عامل دیگری که پیشرفت در حوزه جراحی پلاستیک را سرعت بخشید جنگ بود.
در جنگ جهانی اول، شمار زیاد آسیبهای صورت به پزشکان امکان داد شیوههای جدید را آزمایش کنند. اما بهرغم پیشرفت چشمگیر در پیوند پوست و استخوان، بازسازی صورت و شیوههای بخیه، استفاده از جراحی برای بهبود ظاهر همچنان رایج نبود.
در دوره بین دو جنگ جهانی اول و دوم، استانداردها پیشرفت کرد و اولین تلاشها برای عمل تغییر جنسیت صورت گرفت. به نوشته، دکتر ریچارد ال. دالسکی در مقالهای در نشریه آمریکایی جراحی زیبایی در سال ۱۹۹۹، در دهه ۱۹۳۰ تعدادی جراحی بینی و پستان انجام شد، اما بیشتر جراحان پلاستیک میخواستند «جدی گرفته شوند» و از آنچه عملهای «سبکسرانه» تصور میشد اجتناب میکردند.
دوره پس از جنگ جهانی دوم شاهد تحول این حوزه بود و پیشرفت فناوری، کاهش خطر و افزایش درآمد در رشد محبوبیت جراحی پلاستیک نقشی اساسی داشت. تا دهه ۱۹۶۰، بسیاری از عملهای زیبایی رایج امروز معمول شد، از عمل افزایش حجم پستان گرفته تا عمل بینی و تغییر صورت. بهعنوان مثال، تزریق بوتاکس ابتدا برای درمان دوبینی و انحراف چشم در اواخر دهه ۱۹۶۰ و دهه ۱۹۷۰ آغاز شد و بعد در سال ۲۰۰۲، کاربرد آن برای رفع چروک و خطوط پوست به تایید اداره غذا و داروی آمریکا رسید.
دهه ۱۹۹۰، دوره شکوفایی جراحی پلاستیک بود و در آمریکا تعداد عملها ده برابر افزایش یافت. بر اساس دادههای انجمن جراحی پلاستیک (ASPS)، سال گذشته، فقط در آمریکا، ۱۵.۶ میلیون عمل زیبایی انجام شده است. هرچند در پی همهگیری کوویدـ۱۹، این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۹، کاهشی ۱۵ درصدی داشته است.
منبع: ایندیپندنت فارسی
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مصر باستان جراحی پلاستیک عمل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۳۵۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جشنواره اسب دوانی ترکمن ۱۴۰۳ + تاریخچه Turkmen Racing Horse Festival
جشنواره اسب دوانی ترکمن (Turkmen Racing Horse Festival) هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار میشود و هدف آن بزرگداشت یکی از قدیمیترین نژادهای اسب جهان و نماد غرور ملی ترکمنستان است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جشنواره اسبدوانی ترکمن Turkmen Racing Horse Festival، هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار میشود که سال جاری مصادف با بیستوهشتم آوریل (نهم اردیبهشت ۱۴۰۳) است. این جشنواره یک تعطیلات مهم و نماد غرور ملی است، اما در ترکمنستان یک یکشنبه کاری محسوب میشود و مدارس و ادارات در طول آن باز هستند.
ترکمنستان کشوری واقع در منطقه جنوب غربی آسیای مرکزی و همسایه قزاقستان، افغانستان، ایران و ازبکستان است. دریای خزر در امتداد مرز غربی این کشور قرار دارد و اسبها بخش جداییناپذیری از تاریخ و فرهنگ آن هستند، از اینرو یک فصل کامل در آن به مسابقات اسبدوانی اختصاص دارد. نژاد اسب آخالتکه، افتخار ترکمنستان است که احتمال دارد یکی از قدیمیترین نژادهای اسب در جهان باشد.
نژاد آخالتکه حداقل سههزار سال قدمت دارد و تکاملیافته نژاد اسب ترکمن هستند که در قرون وسطی به عشایر کوچنشین ترکمنستان تعلق داشتند و اکنون منقرض شدهاند.
این نژاد اسب به چند دلیل بسیار کمیاب است؛ از نظر تاریخی، به دلیل کمبود غذا و آب برای اسبها و انسانها، این نژاد مجبور بود برای زنده ماندن خود را سازگار کند و مقاومتر شود. همچنین تعداد زیادی همخونی در جمعیت این اسبها رخ میدهد که منجر به آسیبپذیری یا تهدید شدن آنها توسط اسبهای برجسته شده است. امروزه تنها حدود ششهزار اسب آخالتکه در جهان وجود دارد.
تاریخ جشنواره اسبدوانی ترکمن ۱۴۰۳تاریخ جشنواره اسبدوانی ترکمن در سال ۲۰۲۴ روز بیستوهشتم آوریل مصادف با نهم اردیبهشت ۱۴۰۳ است.
تاریخچه جشنواره اسبدوانی ترکمنجشنواره اسبدوانی ترکمنها زمانی برای گردهمایی علاقهمندان به اسب و سوارکاری است و گرامیداشت نماد ملی ترکمنستان، اسب آخالتکه است. این نژاد بومی ترکمنستان و اسبی باشکوه و ایدهآل بهویژه برای مسابقات اسبدوانی است، زیرا به سرعت، هوش و استقامت شهرت دارد. رنگ روشن آنها، همراه با پوست بسیار براقی که از موهای بسیار ظریف و ابریشمی تشکیل شده است، به این اسبها لقب «اسبهای طلایی» را میدهد.
ترکمنستان یک سنت باستانی سههزار ساله در مسابقات اسبدوانی دارد که مطابق با آن اسبهای آخالتکه بهدلیل ویژگیهای برترشان مانند قدرت و استقامت، بهمنظور شرکت در مسابقات بهطور انتخابی پرورش داده میشوند. این اسبها در گذشته علاوه بر مسابقه، برای حملونقل نیز استفاده میشدند، اما امروزه بهطور انحصاری برای مسابقه پرورش داده میشوند و نماد غرور ملی هستند، تا آنجا که عکس آنها روی تمبرهای پستی، اسکناسها و نشان ملی ترکمنستان دیده میشود.
ترکمنستان در اواخر دهه ۱۸۰۰، بخشی از امپراتوری روسیه شد و زمانی که این اتفاق افتاد، روسها مزارع پرورش اسبهای آخالتکه را در حدود سال ۱۸۸۱ تأسیس کردند. روسها سال ۱۸۸۵ برای وارد کردن این نژاد یک ثبت رسمی اسب آخالتکه در سطح بینالمللی ایجاد کردند. با این حال هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۲ شکل گرفت، تحولات اقتصادی و سیاسی با تعطیلی این مزارع پرورش همراه بود که این امر منجر به کاهش شدید تعداد اسبها شد. تنها در سال ۱۹۷۹ بود که این نژاد به ایالات متحده برده و دوباره پرورش داده شد.
این نژاد از اسبها که به قدرت و استقامت معروف هستند، یکی از پرطرفدارترین اسبهای جنگی بودهاند و امروزه در شرایط بیابانی پرورش داده میشوند، زیرا قادر به تحمل دمای شدید هستند و ویژگیهای تطبیقی بسیاری دارند که موجب بقای آنها شده است.
یکی از معروفترین اسبهای آخالتکه به نام ابسنت، در دهه ۱۹۶۰ در مجموع شش مدال را در مسابقات مختلف اسبدوانی المپیک کسب کرد.
کد خبر 748765